Terug in Nairobi

Hey Allemaal!

Het is een hele tijd geleden sinds mijn laatste verslag maar ik ben ontzettend druk geweest…

De laatste dagen in Turkana waren een stuk rustiger dan de eerste dagen (beschreven in het vorige verslag). Op vrijdag werd in Kakuma een vredeswedstrijd gevoetbald tussen een team uit Noord Kenia en een uit Zuid Soedan. Voorafgaand aan de wedstrijd organiseerde ik met Ajing een sportdag voor alle kinderen die kwamen kijken. Ik begin het Swahili enigszins onder de knie te krijgen! Dit was ook wel nodig want in Turkana spreken de meeste mensen nauwelijks Engels. De activiteiten gingen goed en de wedstrijd was leuk om te zien. Wat grappig was dat beide teams in oude shirts van Nederlandse regionale clubs speelden! Ook was het weer typisch dat ik als enigste blanke werd gevraagd om de prijs uit te reiken…

De volgende dag gingen we met een grote groep mensen van SOPA, Lokado en nog andere organisaties naar een jaarlijkse peaceday toe. Hier komen krijgers en leiders van verschillende stammen uit Noord Kenia, Zuid Soedan en Noord Oeganda bij elkaar om het belang van vrede tussen alle stammen te bespreken. De openingsceremonie was erg indrukwekkend. Alle verschillende stammen deden een soort traditioneel zang en dansoptreden en er werd een soort ritueel uitgevoerd waar ik verder weinig van begreep. Toen werden er een aantal geiten en kippen geslacht om later die dag te eten. Na de ceremonie begonnen de vredestoespraken. Deze waren echter in het Turkana zodat zowel ik, als de rest van de SOPA mensen er niks van konden verstaan. Na 20 minuten besloten we verderop onder een boom te gaan zitten en een beetje te relaxen. Via via wisten we een geitenribbenkast te regelen! Deze hebben we geroosterd op een vuurtje en toen lekker opgegeten.

De volgende dag was het tijd om weer naar Lodwar te rijden en vanaf daar een vliegtuig naar Eldoret te pakken. In Eldoret werd ik opgehaald door Tim. Op eerste kerstdag zijn we met het hele gezin gaan zwemmen! Het was erg bijzonder om met kerst in je zwembroekje buiten te lopen zonder te bevriezen… Samen met Tim heb ik geprobeerd te kinderen enigszins te leren zwemmen, dit kunnen ze namelijk helemaal niet en ze raken in paniek als ze niet kunnen staan. Na een tijdje waren ze een beetje over de angst heen en hebben we ze leren drijven en een paar slagen laten zwemmen. Na het zwemmen zijn we in het centrum uit eten geweest. Omdat de kinderen hier niet vaak komen was dit erg bijzonder voor ze.

1 kerstdag vinden ze in Kenia wel genoeg dus de volgende dag begon business as usual weer! In mijn vorige periode bij A-step hebben we een gehele evaluatie van de organisatie gemaakt en aan de hand hier van de nieuwe plannen voor 2014 te bespreken. Nu was het tijd om met een concreet plan te komen en deze op papier te zetten in de vorm van een strategisch jaarplan. Dit is een enorm werk wat normaal een aantal weken duurt. Wij hadden alleen slechts 9 dagen de tijd! 5 januari moest ik namelijk al weer naar Nairobi vertrekken en het nieuwe jaar moest in de tussentijd ook nog ingeluid worden.

Nieuwjaarsavond was erg anders dan gebruikelijk, maar wel erg leuk. Om Tim en zijn familie te bedanken voor mijn mooie tijd daar besloot ik boodschappen te doen voor oudjaarsavond. Stiekem was dit ook een beetje omdat ik wel behoefte had aan wat chips en een biertje… Rond 10 u ging ik samen met Tim naar de kerk. Hier zou een groot feest zijn om het nieuwe jaar in te luiden. Toen we bij de kerk aankwamen bleek het echter vrij rustig te zijn… Er was een gewone dienst aan de gang en er werd niet echt gefeest. Toch besloten we te blijven. We hebben de dienst bijgewoond en om 12 u ‘s nachts een nieuwjaarsgebedje gedaan! Rond half 1 zijn we uit de kerk vertrokken en naar Tim zijn huis gegaan. Rond 2 uur heb ik maar eens richting Nederland gebeld om daar ook iedereen een gelukkig nieuw jaar te wensen. Op zon moment merk je eigenlijk pas echt hoe raar dat tijdsverschil is. Om half 3 vond ik het wel mooi geweest en ben ik naar bedje gegaan.

De rest van mijn dagen bij A-step hebben we enorm doorgewerkt en het strategisch plan is helemaal afgekomen! Ik ben erg blij met het resultaat en best trots dat we dit in zo’n korte periode hebben kunnen neerzetten! Nu is het afwachten hoe de implementatie van het plan verloopt.

Sinds deze week ben ik in Nairobi. Dit is duidelijk even een andere wereld vergeleken met Eldoret, Siaya en Turkana. Wat me gelijk op viel is dat mensen hier zo gewend zijn aan blanken dat ze je niet meer aan staren als je langsloopt. Dit is wel even lekker. Ik verblijf bij Whycliffe, de directeur van SOPA, thuis. Het eten hier is weer een beetje wat ik gewend ben in NL en ik kan erg genieten van het feit dat er weer gewoon een douche en een WC beschikbaar zijn!

Whycliffe staat iedere dag rond 6 uur op (en ik dus ook….). Om 7 uur vertrekt hij van huis richting kantoor. Hoewel het maar een kilometer of 15 is doen we hier meestal een uur tot anderhalf uur over!!!! Het verkeer in Nairobi is verschrikkelijk. Van de oprit tot de parkeerplaats van het kantoor staat er serieus overal file. De afgelopen week stond in het kader van evalueren en plannen voor de komende 3 weekjes.

Ik ga voor SOPA bezig een jaarplan voor de fundraising te maken samen met het hoofd fundraising. Een dergelijk plan was er nog helemaal niet en hier is zeker behoefte aan. Door de economische situatie in Europa en de VS wordt het steeds moeilijker om geld te krijgen voor alle projecten. Verder ga ik verschillende lokale partners (vergelijkbaar met A-step) in Nairobi bezoeken om te kijken hoe zij hun programma’s georganiseerd hebben. Hiernaast zal ik nog wat dingetjes voor A-step doen en moet ik nog wat verslagen voor SM&O afronden.

31 Januari vlieg ik terug naar NL. Ik ben er ook wel aan toe om weer terug te gaan naar de “normale” wereld en mijn familie, vrienden en lieve vriendinnetje weer te zien!

Groetjes!