Reis en aankomst in Nairobi op z'n Keniaans

Hallo Allemaal,

Bij deze mijn 1e reisverslag na aankomst in Nairobi. I.p.v. in het geplande YMCA hostel schrijf ik dit vanuit het Savelberg "spiritual Retreat" centre. (een soort klooster) Hoe dit zo gekomen is ga ik jullie vertellen (goeie cliffhanger om de spanning er in te houden!)

Gister ochtend (14 sept) vertrokken we om 9u 's ochtends uit Zwolle. Het was lekker akelig weer waardoor ik extra zin had om te vertrekken. Het afscheid op Schiphol met familie Margrietje en Vera was natuurlijk even zwaar!

Het vliegtuig waarmee ik naar Istanbul vloog was veel minder luxe dan het vliegtuig waar ik vorig jaar met het Pamoja Kenya project mee vloog. De zitruimte was zelfs voor mij weinig en er waren geen tv's e.d. gelukkig was de stoel naast mij vrij waardoor ik wat meer ruimte had. Online inchecken en een stoel kiezen was een goede keuze! Ik kon op de vleugel kijken (wat zit zon ding ingewikkeld in elkaar!) en had een goed uitzicht naar buiten. Wolken zijn mooier van de bovenkant dan ze van onder zijn kan ik je vertellen!

Op istanbul moest ik een paar uur wachten. Ik ben er daar achter gekomen dat Turken alleen aardig zijn tegen mensen die er rijk uitzien. Aangezien ik dit niet deed werd ik na 20 min wachten en zwaaien naar obers nog steeds niet gehholpen bij een cafe. Toen maar lekker burgerlijk naar de burgerking gegaan. Daar doen ze niet zo moeilijk...

Het 2e vliegtuig was voorzien van tv schermen in de stoelen waardoor ik zelf een film kon kiezen. Weer was de stoel naast me vrij dus had lekker de ruimte. Zoals geplant kwam ik om half 3 snachts aan op Nairobi waar ik opgehaald zou worden door mensen van Seeds of peace africa (mijn stagebedrijf).

Toen ik buiten kwam was er nog niemand. Omdat Kenianen wel vaker te laat zijn besloot ik even te wachten. Het duurde een tijdje en toen kwam er een taxi chauffeur naar me toe die vroeg of ik opgehaald werd. Toen ik vertelde dat ik op iemand wachtte bood hij aan deze even voor me te bellen. Ik gaf hem het nummer en hij belde Doreen
(werkend bij SOPA). Zij zat op dit moment in een bar en was er van overtuigd dat ik pas een nacht later zou aankomen (hoewel ik ze foto's van mijn vluchtgegevens gemaild heb...). Ik met de taxi naar de bar toe (niet in de goeie buurt van Nairobi wat betekend dat er geen echte wegen zijn... fijn als je wel een wagenziek wordt...). Daar aangekomen vertelde ze me dat het YMCA hostel vol zat die nacht maar dat ik bij een vriend van haar kon slapen. Deze woonde om de hoek bij de bar. Hij leek het niet heel erg te vinden om, om inmiddels 4 uur 's nachts, wakker gemaakt te worden en ik kon daar op de bank slapen.

In de morgen zou Doreen me rond 11 op komen halen. Natuurlijk was ik, zoals altijd, al om half 9 klaarwakker.... Gelukkig is mijn nieuwe vriend Paul ook een vroege vogel dus we hebben samen ontbeten (hij is nu een grote fan van krentenbollen). Hij bleek een hele chille gast te zijn (moet ook wel als je om 4u de deur nog open doet om een vreemde op je bank te laten slapen).

Rond 12 (ipv 11) werd ik opgehaald met de mededeling dat het YMCA voor de rest van de week vol zit maar dat er nog een plek beschikbaar is in het spiritual retreat centre. Ik besloot de gok maar te wagen en dit is me goed bevallen. Het is hier erg mooi en vooral (iets te) rustig. De kamer is prima en sinds ik ontdekte dat het WIFI werkte ondanks dat ze zeiden van niet ben ik helemaal gelukkig. Net lekker geskyped met vader, moeder, broeder en zuster en zo mijn 1e skypedate met margriet! Morgen ga ik het SOPA kantoor bezoeken voor een briefing. Ben benieuwd wat ze voor me in petto hebben!

Het Kenia avontuur is duidelijk begonnen! Zoals Jaap (coach van school) al reageerde toen hij mijn verhaal hoorde: tja het is nou eenmaal Afrika! Het wordt een tijd van flexibel zijn en alles over me heen laten komen maar ik heb er onwijs zin in (zeker met de 25 graden van vandaag!!!)

Ik hou jullie op de hoogte!

Groeten,

Koen